Lente!

De trillende lente probeert na de winter terrein te winnen. Nachten zijn nog koud. De natuur ontwaakt. De tere bloemknoppen ontluiken voorzichtig, de bloemen krijgen straks hun kleur door de zon. Ze zijn de lachende sterren van de aarde. Ik blaas wolkjes in de nog ijzig koude lucht. De eerste donzig, gele kuikens rennen vrolijk voor de voeten van de moeder weg. Koolmeesjes vliegen af en aan naar het vogelhuisje in onze tuin, om deze gezellig in te richten met fris, groen mos. Zij zingen hun hoogste lied. Wat een eer dat zij hier bij ons hun nestje bouwen. Als ik wandel in het park of in het Kralingse bos, ontstaat ruimte in mijn hoofd en inspiratie. Vind ik de kracht om te accepteren dat bepaalde dingen niet meer worden zoals vroeger, ik nooit meer zonder pijn zal zijn. Vind ik moed om dwars door mijn pijn heen te gaan, dan is het minder zwaar en ontstaat er ruimte. Ruimte om mijzelf weer opnieuw uit te vinden. Dan kan ik omarmen wat komen gaat. Vind ik moed en het vertrouwen om over mijn angst dat het weer mis zal gaan heen te stappen. Moed voor mijn volgende grote operatie waarbij uiteindelijk een colostoma wordt aangelegd. Ik ben er klaar voor, heb het aanvaard en dit voelt als een bevrijding. De kwaliteit van leven zal weer iets verbeteren. Ik snuif de frisse geur van de lente op en hef mijn gezicht naar het licht, een zonnestraal streelt troostend mijn wang. Het is lente!

Als ik thuiskom sla ik mijn koude handen om een kop warme thee, ga zitten achter mijn bureau en begin te schrijven en te schrijven. Schrijf ik aan mijn volgende boek, op de achtergrond de zilveren klanken van de muziek.
De titel? Die blijft nog even geheim, maar spannend wordt ie wel. Al nieuwsgierig lieve lezer?

Dank jullie allemaal voor het lezen van mijn boek: 'Robot dokter had zijn dag niet...' En voor de prachtige reviews!
Webwinkel Boekscout.nl: Renate Evertse - Robot dokter had zijn dag niet... - Een SEH-verpleegkundige wordt slachtoffer van een medische misser.

Foto: Adobe Stock

Twitter Facebook LinkedIn Volgen