Kuilen en hobbels

Hoe loopt het eigenlijk af met de SEH-verpleegkundige in mijn boek met de titel: ‘Robot dokter had zijn dag niet…? Nieuwsgierig geworden, lieve lezer?

Opnieuw lig ik op de bodem van de diepe put. Mag ik een wens doen? Probeer langzaam uit mijn foetus houding te komen. Vecht en huil om eruit te klimmen. Ben zo moe…Mijn nagels laten sporen na in de vochtige, met groen mos beklede wand. De pijn giert door mijn onderlichaam als ik schreeuwend en hoestend mijn blote voeten over de rand gooi en mij laat vallen in de modder. Te harde geluiden tetteren mijn oren binnen. Te harde, scherpe, schrille vogelgeluiden in de tuin. Teveel prikkels komen binnen. In mijn hoofd stort hemelwater vanuit de grijze wolken naar beneden, zelfs de hemel huilt. De wind jankt mee. Bladeren van de heen en weer zwiepende takken strelen mij troostend, slaan hun scherpe vertakkingen om mij heen. Emoties gaan met mij aan de haal. Mijn lichaam laat mij lelijk in de steek. Ik kijk diep in de natuur, probeer alles te begrijpen. Wat gebeurt er toch met mij? Als een kip zonder kop loop ik steeds hetzelfde rondje, over de kuilen en hobbels van mijn leven. Met tegenwind probeer ik vooruit te komen. Probeer ik weer de goede weg te vinden. Soms huil ik, maar ik stap stevig door. Tijdens alle stadia van rouw die nu door elkaar lopen, probeer ik opnieuw de fase van acceptatie en berusting in te gaan, na deze zoveelste grote operatie. De enige keuze nu is doorgaan op dit lastige keerpunt in mijn leven, waarbij dit keer een colostoma is aangelegd en ik er vrienden mee moet gaan worden. Samen met de liefde van mijn leven gaat dit lukken. Krijg ik, als ik ben opgeknapt, meer kwaliteit van leven. Groei ik uit, door al deze moeilijke momenten, tot een sterker persoon en word ik tot wie ik ben, een beetje de oude Renate. De hemel breekt open, warme zonnestralen strelen voorzichtig mijn wang, lachende engelen geven een handkus vanachter de wolken. Het komt goed, geduld, geduld...Dit tovert een glimlach op mijn gezicht.

Tijdens de operatie hebben vele dierbaren een kaarsje voor mij gebrand, op de goede afloop. Wat een liefde krijg ik toch in mijn leven. Ik word omringt met liefde en hulp. De kamer lijkt de Floriade, de kast alweer vol
vrolijke kaarten. Mijn hart stroomt over. Liefde is de allergrootste levensader, de allerbelangrijkste.

Goed nieuws van uitgeverij Boekscout die mijn boek ter aanschaf heeft aanboden aan de openbare bibliotheken in Nederland. Het boek met de titel: ’Robot dokter had zijn dag niet…’, is geaccepteerd door NBD Biblion, de overkoepelende inkooporganisatie van bibliotheken. Wauw, wat een eer!

Foto: Adobe Stock


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Wauw wat mooi weer geschreven dappere sterke Renate. Uiteindelijk komt het allemaal goed met je stoma en zal het leven wat beter voor je zijn. Xx
Dixie de Reus, op 17-06-21
wat een mooi verhaal maar ook een droevig verhaal dat jij dat allemaal moet overkomen ik heb het weer niet droog kunnen houden heel veel sterkte toegewenst door je vader.xxxxxxxxx
c.evertse, op 17-06-21

Kuilen en hobbels

'Bloedkind' in de biblotheek van Rotterdam

Bevroren wereld

En de winnaar is...

Fonkelende kerst.

Prachtig Kerstcadeau!