Falen
De weken kruipen voorbij. De pijn niet, en ik ben afgestompt. Om de zes weken naar de Arboarts. Ik wil persé werken, maar mijn lichaam kan het niet aan. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn prachtbaan ga verliezen. De Arboarts verbiedt het, want mijn lichaam kan het niet aan. Toch ga ik. Kruipend kom ik op de afdeling aan. Als ik mijn blauwe operatiepak aantrek, zakt de broek van mijn billen, het groene operatiemutsje zakt over mijn ogen. Het pak slobbert om mijn uitgeholde lichaam. Ik maak de broek met spelden vast, en strompel trillend de recovery op met mijn bevroren lach... Operatiepak gaat uit, ik word naar huis gestuurd. Mijn hart wordt uit mijn lichaam gerukt. Ik onderhandel, wil nog een kans. Wat een gevecht. Ik heb gefaald…
Ga ik mijn baan verliezen, lieve lezer? Pak straks mijn boek en lees mijn avontuur.
Reacties
Ik wilde ook zo graag nog werken maar het lukte niet meer.
Ik begrijp je zo goed.
Ik pak, zodra het kan, je boek en ga je verhaal met veel belangstelling en vermoedelijk ook de nodige emoties lezen. Nog twee weken!
