Communicatie?
De specialisten weten het niet meer, maar overleggen met collega’s in een ander ziekenhuis, ho maar. Zijn zij bang om te falen? Dat een operatie fout kan gaan; leren artsen hoe hiermee om te gaan tijdens hun opleiding geneeskunde? Een les in eerlijke communicatie met de patiënt, zou verplichte kost moeten zijn. Als sommige dokters geen antwoord weten op mijn vragen, krijg ik de meest bizarre antwoorden die niet kloppen. Ik ben medisch onderlegd als SEH verpleegkundige, weet precies wat er gezegd wordt. Waarom zeggen artsen niet gewoon dat zij iets niet weten, dit is toch geen schande? Misschien weet een collega specialist het wel. Of is dit een zwaktebod? Mijn vorige huisarts, dokter Tomvelt, zegt er het volgende over: “Geen reclame voor het medisch vak. Ik denk dat jouw boek verplichte kost moet worden in de medische opleiding; of misschien moeten ze wel gaan werken met een boekenlijst net als op het VWO, maar dan met boeken geschreven vanuit het perspectief van de patiënt”.
Wat vind jij, lieve lezer?
